pernah x tjadi, ujan trun lebat sgt, tp korg lupe bawak payung. sudahnye, korg pun basah kuyup, sejuk xyah ckap la.. tapi, time korg dah ready dh pakai baju hujan, dh de bnyi guruh dh pun, tp ttibe je, panas terik plak. frust x korg?
lg 1 scene.. korg nk g kje ni, dh lmbat, tkan mnyak smpai rapat, tapi trip korg selalu terhalang.. time ni la, tiap traffic lite yg korg lalu, sume merah.. kebetuln plak, de lori tanah kt dpan kete korg.. jap2 korg tkan mnyak, jap2 kne tkn brek.. dh la nk cpat, tension lg.. yg pliknye, mse korg rse nk drive slow2 je, nk sentimental sket smbil lyn lagu, org len plak dok tekan hon, mntak korg cpat sbb jln 1 lane.. korg rse skit ati x?
agak2 korg, npe ek cmtu? npe len yg kite nk, len yg jdi? kdg2 smpai kite pikir, x adil sguh idop ni kt kite..
snang nye, nnti, klu2 len kali korg terpikir lg cmni, korg cbe ltak situasi ni dlm sudut positif.. pikir, tu cre alam entertain kite. tu cre alam ajak kita senyum, gelakkan diri kite sdiri dan bergurau scre nyata. Kejengkelan itu ade sbb kite tak cuba adapt ngan keadaan. kite cme pentingkan diri sdiri. kite lupe 1 bnde, klu keinginan kite x tcapai, x bmakne ape yg blaku tu buruk ksannye ke atas kite.. mungkin de hikmahnye npe jdi cmtu.. tak ada salahnya kite wat slambe je, dal lg best, kte snyum je wlaupun stakat snyum tawar.. *imtryingreallyhard*
No comments:
Post a Comment